Het saldo voor de terugvorderbare leen- en verhaalbare bijstand bedraagt per 31 december 2018 € 6,5 miljoen. Hierop is een voorziening voor oninbaar opgenomen van € 3,2 miljoen. Vervolgens resteert per saldo een bedrag van € 3,3 miljoen.

Het saldo van openstaande opgelegde aanslagen bedraagt per 31 december 2018 € 1,2    miljoen. De voorziening voor oninbare bedragen debiteuren belastingen is vastgesteld op € 0,1 miljoen. Naarmate de aanslag langer openstaat wordt een hoger percentage van de aanslag opgenomen in de voorziening debiteuren belastingen. Per saldo is er een bedrag van € 1,1 miljoen.

Het saldo van de handelsdebiteuren en overige debiteuren per 31 december 2018 bedraagt € 4,1 miljoen. De voorziening oninbare bedragen is vastgesteld op € 0,3 miljoen. Per saldo is er een bedrag van € 3,8 miljoen.

In totaal is er voor € 3,6 miljoen voorzien voor de openstaande vorderingen.

Op 15 december 2013 is verplicht schatkistbankieren van kracht gegaan voor decentrale overheden. Alle deelnemers aan het schatkistbankieren hebben een privaatrechtelijke rekening-courantovereenkomst met de Staat der Nederlanden, vertegenwoordigd door het Agentschap. De inhoud van deze overeenkomst is niet onderhandelbaar en wordt eenzijdig door de Nederlandse Staat vastgesteld. Voor decentrale overheden betekent schatkistbankieren dat zij al hun overtollige middelen aanhouden in de schatkist bij het ministerie van Financiën. Dit houdt in dat geld en vermogen niet langer bij bijvoorbeeld banken buiten de schatkist mogen worden aangehouden. Overtollige middelen mogen alleen in rekening-courant en via deposito’s bij de schatkist worden aangehouden of onderling worden uitgeleend aan andere decentrale overheden.

Vanzelfsprekend blijven decentrale overheden volledig vrij in de besteding van hun middelen zonder dat het Agentschap daar enige vorm van toezicht op uitoefent of kan uitoefenen. De schatkist biedt geen leen- of roodstandfaciliteit aan. Voor het betalingsverkeer blijven decentrale overheden aangewezen op het bankwezen.